art'uur imaginary mirror
Imaginary Mirror Koen Plaetinck

interview koen plaetinck

stokbroden die door het venster vliegen zijn beter te begrijpen dan de gruwelen van de oorlog Compromisloos musiceren. Het versmelten van authenticiteit en vernieuwing. Schoonheid en creativiteit als enige doel. Muzikale duizendpoten Wim Van Hasselt en Koen Plaetinck – de eerste geschoold als trompettist, de laatste als slagwerker – bieden met hun kersverse duo ART’uur een tegenwicht aan de snelle, soms oppervlakkige dagtaken die het professionele muzikantenleven kenmerken. Zij gaan hartstochtelijk op zoek naar diepgang en proberen daarbij alle kunsten te verbinden. Hun eerste project, Imaginary Mirror, zou in première zijn gegaan op Klarafestival 2020. Een gesprek met Koen Plaetinck.

Imaginary Mirror

Parvati van de Antwerpse componist Wim Henderickx en Televisioniist  van de Canadese componiste Nicole Lizée in twee composities van het duo ART’uur.

Wim Van Hasselt, geschoold als trompettist, en Koen Plaetinck, geschoold als slagwerker, leerden elkaar kennen in hun studieperiode en speelden beiden als solist bij het Budapest Festival Orchestra. Om een tegengewicht te bieden aan de snelle, soms oppervlakkige dagtaken die het leven van een professionele muzikant kenmerken, besloten ze een eigen duo op te richten: ART’uur. Het doel? Hartstochtelijk op zoek gaan naar diepgang en daarbij alle kunsten met elkaar verbinden.

ART’uurs eerste voorstelling, Imaginary Mirror, haalde inspiratie uit het schilderij Le Faux Miroir van René Magritte. Hij stelt dat als iemand in een spiegel kijkt, het spiegelbeeld dat hij ziet reeds een interpretatie is. Daarom is een spiegelbeeld altijd ergens ‘vals’. Wim Van Hasselt en Koen Plaetinck engageerden zeven componisten om rond dit thema evenveel nieuwe werken te schrijven en rangschikten deze composities omheen een nieuw arrangement van Spiegel im Spiegel van Arvo Pärt.

Imaginary Mirror had normaal gezien op Klarafestival 2020 in première gaan maar werd omwille van de coronacrisis geannuleerd. Alle composities werden echter opgenomen en verschenen op het in augustus 2020 gereleasde album Imaginary Mirror. Twee van de zeven nieuwe composities die ART’uur bestelde beleven nu hun digitale première tijdens Klarafestival 2021, als onderdeel van het concert Sound & Vision. Welke composities mag je verwachten? Parvati van de Antwerpse componist Wim Henderickx en Televisioniist van de Canadese componiste Nicole Lizée!

Sacred Places III: Parvati, the Remover of bad Energy

Wim Henderickx werkt als componist, percussionist, dirigent en professor compositie. Hij studeerde compositie en percussie aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen en sonologie aan IRCAM in Parijs, en aan het Conservatorium voor Muziek in Den Haag. Zijn composities zijn vaak geïnspireerd door andere culturen. Hij schreef werken voor opera, muziektheater, orkest, koren en kamermuziek. Elektronica is vaak een belangrijk kenmerk in zijn oeuvre. Wim Henderickx is sinds 1996 Composer-In-Residence bij Muziektheater Transparant. In 2013 trad hij toe tot het Antwerp Symphony Orchestra als Artist-In-Residence. Hij is professor compositie aan de conservatoria van Amsterdam en Antwerpen. Ten slotte is hij hoofdcoach van de jaarlijkse SoundMine-compositiecursus voor jonge componisten bij Musica, Impulscentrum voor Muziek in België.

Televisioniist / Season 1 Episode 1

Nicole Lizée (composition and visuals)

De componiste uit Montréal Nicole Lizée maakt muziek die inspiratie put uit een eclectische mengeling met invloeden uit de eerste MTV video’s, het turntablisme, de rave cultuur, glitch, Hitchcock, Kubrick, David Lynch, de psychedelische stroming en het modernisme van de jaren ‘60. Ze is gefascineerd door de fouten die door uit de mode geraakte en versleten technologie gemaakt worden en die ze « glitcht », noteert en incorporeert in live uitvoeringen. Lizée componeert werken voor orkest en solo-draaitafelspeler (turntablist) en steunt hierbij op DJ technieken. Het is werk dat volledig is uitgeschreven en geïntegreerd binnen de concertmuziek. Daarnaast maakt ze bijvoorbeeld ook instrumentale onorthodoxe combinaties met het videogamesysteem Atari 2600, omnichords, stylofoons en karaokeprogramma’s. In haar voortdurend evoluerend en zeer uitgebreid oeuvre, verkent ze thema’s zoals dysfunctie, de heropleving van verouderde elementen en de uitbuiting van de imperfectie en glitch om een nieuwe vorm van nauwkeurigheid te creëren.

Laatste concerten

No results found