programma
Georg Friedrich Händel (1685-1759)
Neun deutsche Arien, HWV 202-210
texts: Barthold Heinrich Brockes (1680-1747)
-
Künft’ger Zeiten eitler Kummer
-
Das zitternde Glänzen der spielenden Wellen
-
Süßer Blumen Ambraflocken
-
Süße Stille
-
Singe, Seele, Gott zum Preise
-
Meine Seele hört im Sehen
-
Die ihr aus dunklen Grüften den eitlen Mammon grabt
-
In den angenehmen Büschen
-
Flammende Rose, Zierde der Erden
Wim Henderickx (°1962)
new compositions for instrumental ensemble (commissioned by B’Rock Orchestra)
-
Into the light
-
Sweet silence
-
Into the darkness
-
Joy
Achtergronden
NEUN DEUTSCHE ARIEN – G.F. HÄNDEL
De naam van de in Duitsland geboren componist Georg Friedrich Händel (1685-1759) zal voor eeuwig verbonden blijven met de stad Londen: voor deze metropool schreef hij het merendeel van de opera’s, oratoria’s en gelegenheidswerken die hem tot op de dag van vandaag bekend maken. In 1727 bezocht Händel echter voor een laatste keer zijn thuisland met de bedoeling afscheid te nemen van zijn zieke moeder. Vermoedelijk vormde deze reis de aanleiding tot het schrijven van de Neun deutsche Arien.
Als tekstmateriaal selecteerde Händel negen gedichten uit Barthold Heinrich Brockes vanaf 1721 stapsgewijs verschenen hoofdwerk Irdisches Vergnügen in Gott (Aards genoegen aan God). Barthold Heinrich Brockes was slechts vijf jaar ouder als Händel, leefde in Hamburg en werd ook vertoond door componisten als Bach en Telemann. Zijn eenvoudige en heldere schrijfstijl contrasteert sterk met de barokke bombast van toen veelgelezen dichters als Giambattista Marino. Brockes was met gedichten waarin hij natuurfenomenen op religieuze wijze interpreteerde een pionier van de ‘Empfindsamer Stil’ (gevoelige stijl) en kan als wegbereider gelden van latere romantische natuurdichters als Klopstock en von Eichendorff.
Händel, in Londen gevierd om zijn pompeuze gelegenheidsmuziek en Italiaanse heroïsche opera’s, maakt met de Neun deutsche Arien, waarschijnlijk mede beïnvloed door de gezondheidstoestand van zijn moeder, een uitstap in het domein van de intieme voordracht en verdiepte zich in de geesteshouding van het vroege piëtisme. Met een barok verleden en de verlichting als toekomst, ontdekt de mens in deze aria’s de roerende schoonheid van de natuur en vat dit op als een teken van God. Levend in een burgerlijk milieu gelooft hij samen met Leibniz dat deze wereld de beste van alle mogelijke werelden is.
Wim Henderickx
Wim Henderickx werkt als componist, percussionist, dirigent en professor compositie. Hij studeerde compositie en percussie aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen en sonologie aan IRCAM in Parijs, en aan het Conservatorium voor Muziek in Den Haag. Zijn composities zijn vaak geïnspireerd door andere culturen. Hij schreef werken voor opera, muziektheater, orkest, koren en kamermuziek. Elektronica is vaak een belangrijk kenmerk in zijn oeuvre. Wim Henderickx is sinds 1996 Composer-In-Residence bij Muziektheater Transparant. In 2013 trad hij toe tot het Antwerp Symphony Orchestra als Artist-In-Residence. Hij is professor compositie aan de conservatoria van Amsterdam en Antwerpen. Ten slotte is hij hoofdcoach van de jaarlijkse SoundMine-compositiecursus voor jonge componisten bij Musica, Impulscentrum voor Muziek in België.