Les nuits d'été

programma

Hector Berlioz

Le Roi Lear, Op. 4

Hector Berlioz

Les Nuits d’été, Op. 7

intermission (20')

Felix Mendelssohn

A Midsummer Night’s Dream Suite

over

Toen Hector Berlioz tijdens zijn verblijf in Rome hoorde dat zijn Parijse geliefde van zijn afwezigheid had gebruik gemaakt om met iemand anders te trouwen, besloot hij zich gruwelijk te wreken. Met twee pistolen en een flesje gif spoedde hij zich naar de Franse hoofdstad. De weg was echter lang en gaandeweg bekoelde Berlioz. Tussen Rome en Firenze las hij Shakespeares King Lear en algauw nam dat koningsdrama hem meer in beslag dan zijn bloedige wraakplannen. In Nice gaf hij zijn terugreis definitief op en begon hij een concertouverture te schrijven die de essentie van King Lear – een tragedie over een koning die zijn rijk tussen zijn drie dochters probeert te verdelen – op magistrale wijze weet te vatten.

Les nuits d’été is een verzameling van zes liederen die Hector Berlioz baseerde op evenveel gedichten van Théophile Gautier, zijn buur en vriend in het Parijs van de jaren 1830-1840. Het overkoepelende thema van de liederen is de liefde. Jeugdige onschuld en passionele intimiteit maken algauw plaats voor tragisch verlies en heel wat treurnis. In het laatste lied is er de bereidheid om zich te openen voor een nieuwe liefde. Les nuits d’été is geen piano- en zangcyclus in de stijl van Schubert en Schumann: de exquisiete orkestratie wijst vooruit naar de manier waarop Mahler gedichten verklankte.

Net als Berlioz werd ook Mendelssohn zijn hele leven gefascineerd door het werk van Shakespeare. Op 17-jarige leeftijd schreef hij, na het lezen van een Duitse vertaling, een concertouverture tot A Midsummer Night’s Dream. Vele jaren later componeerde Mendelssohn op vraag van de koning van Pruisen toneelmuziek voor misschien wel Shakespeares bekendste komedie. De louter instrumentale delen van deze toneelmuziek vormen, achter elkaar gespeeld, een sprookjesachtige suite, waarvan de Trouwmars het bekendste deel vormt.

Credits

coproductie

Klarafestival, Flagey, Brussels Philharmonic

beeld

© Senne Vander Ven